رابطه یادگیری سازمانی بر مدیریت زمان در سازمان های رسانه ای؛ مطالعه ای در خبرگزاری مهر

تعمیم مفهوم یادگیری به سطح سازمانی و درک این مطلب که تغییر در فعالیت ها و فرآیندهای سازمانی از رهگذر یادگیری یک سازمان به عنوان یک کل منسجم و یکپارچه، ما را به مفهوم یادگیری سازمانی و سازمان یادگیرنده هدایت می کند. سازمان های یادگیرنده سازمان هایی هستند که در آن¬ها افراد به طور مداوم توانائی های خود را بیش¬تر می کنند تا به منظر متعالی مدنظر سازمان برسند. بنابراین سازمان یادگیرنده محل جریان یافتن یادگیری سازمانی است. سازمان‏های رسانه‏ای نیز برای بقا و بالندگی می‏بایست به رسانه‏های یادگیرنده تبدیل شوند وگرنه از شانس زیادی برای حضور و ماندگاری در محیط پررقابت رسانه‏ای برخوردار نخواهند بود. محیطی که روز به روز بر پیچیدگی، ناپایداری و عدم اطمینان آن افزوده می‏شود. بنابراین سازمان های رسانه ای می بایست با بهره¬گیری اثربخش از کلیه منابع محدود و کمیاب اعم از نیروی انسانی و سایر سرمایه های مادی و معنوی خود برای بقای خود تلاش کنند. در این بین شاید بتوان از زمان به عنوان یک منبع با ارزش و دست نیافتنی برای رسانه ها یاد کرد. با توجه به این¬که تاکنون هیچ تحقیقی به بررسی رابطه یادگیری سازمانی با توانایی مدیریت زمان در سازمان رسانه ای نپرداخته است، تحقیق حاضر در پی یافتن رابطه یادگیری سازمانی با توانایی مدیریت زمان در سازمان رسانه ای است. برای سنجش این رابطه، رابطه یادگیری سازمانی با خرده مقیاس¬های مدیریت زمان شامل هدف¬گذاری، اولویت¬بندی اهداف و فعالیت¬ها، تفویض اختیار، مدیریت ارتباطات و مدیریت جلسات مورد بررسی قرار می گیرد. این تحقیق با هدف بررسی رابطه میان یادگیری سازمانی و هریک از مؤلفه¬های مدیریت زمان در خبرگزاری مهر به روش پیمایش انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق را تمامی کارکنان خبرگزاری مهر تشکیل می¬دهند. به منظور جمع¬آوری داده¬های خام و تجزیه و تحلیل آن¬ها از پرسش-نامه استفاده گردیده است. در این تحقیق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده سؤالات پرسش¬نامه توسط نرم افزار spss محاسبه گردیده است که بر طبق آن ضریب آلفا برای پرسش¬نامه یادگیری سازمانی برابر 0.72 و برای پرسشنامه مدیریت زمان برابر 0.71 بوده که بیانگر ثبات و همسانی درونی پرسشنامه¬ها می باشد. در فصل نهایی، به پرسش¬های پژوهش بر اساس آزمون فرضیه¬ها جواب داده شد که بر طبق آن¬ها فرضیه های اول، دوم و سوم ناظر بر ارتباط یادگیری سازمانی با ابعاد هدف¬گذاری، اولویت بندی اهداف و فعالیت ها و برنامه ریزی عملیاتی تأیید و فرضیه های چهارم، پنجم و ششم ناظر بر ارتباط یادگیری سازمانی با ابعاد تفویض اختیار، مدیریت ارتباطات و مدیریت جلسات رد شدند. هم¬چنین فرضیه اصلی تحقیق مبنی بر رابطه معنی دار بین یادگیری سازمانی و مدیریت زمان مورد تأیید قرار گرفت.